زین‌العابدین مراغه‌ای

زین‌العابدین مراغه‌ای (۱۲۵۵-۱۳۲۸ ه.ق) از آزادی‌خواهان دوره مشروطه ایران و نویسنده کتاب سیاحت نامه ابراهیم بیگ است.
پدرش مشهدی علی، از کردهای ساوجبلاغ مکری بود و در مراغه تجارت می‌کرد.
وی از ۸ سالگی به مکتب رفت و در سن ۱۶ سالگی به یاری پدر در بازار به کار پرداخت. در ۲۰ سالگی به اردبیل رفت. در آنجا زندگی پر خرجی راه انداخت ولی کمی بعد زیان کرد و ورشکست شد و به قفقاز رفت. مدتی در یکی از شهرهای قفقاز نایب کنسول ایران شد و چنان که خود می‌گوید در این مقام در یاری رساندن به ایرانیان مقیم خارج کوشش‌ها به خرج داد و شاید تجربیات او در این دوره بعدها در نوشتن کتابش موثر بود.
چهل سال داشت که جنگ بین روسیه و عثمانی درگرفت و حاج زین العابدین کارش را رها کرد و به یالتا که تفریحگاه امپراتور روس بود رفت و به کار تجارت پرداخت. و چون به درستکاری آوازه یافته و مورد توجه دربار روسیه شده بود برای تسهیل درامور شغلی خود تابعیت روسیه را پذیرفت. لکن همواره احساس گناه می‌کرد که چرا هموطنان خود را زیر بار ظلم و جهل تنها گذاشته است. سرانجام به یاری وزیر مختار ایران توانست تابعیت ایران را از نو بدست آورد.
سپس عازم ترکیه شد و تا آخر عمر در همان جا به سر برد. در استانبول بود که کتاب سیاحتنامه ابراهیم بیگ را نوشت و آن را بدون ذکر نام مولف منتشر کرد. جلد اول این کتاب مخفیانه در ایران رسید و نقش مهمی در بیداری افکار ایفا کرد.
زین‌العابدین مراغه‌ای علاوه بر سیاحتنامه مقالاتی هم در روزنامه‌های اختر استانبول و حبل المتین کلکته به چاپ رساند.
در سال های آخر عمر نگران بود که نکند حسودان کتاب سیاحتنامه را به نام خود معروف کنند. این است که جلد سوم سیاحتنامه در واقع برای اثبات این امر نگاشته شده و جنبه الحاقی به داستان اصلی را دارد.